مخمر: سلول‌های بیضوی، با دیواره صاف، بی‌رنگ، گاهی با دیواره ۲ جداره قابل انکسار و بعضی از آن‌ها دارای جوانه می‌باشند و امکان دارد با RBC (گلبول قرمز) اشتباه شوند.

اهمیت: عفونت ادراری به خصوص در افراد دیابتی، در اثر آلودگی با پوست و واژن، مصرف بی‌رویه‌ی آنتی بیوتیک و درافراد تحت درمان با داروهای ایمنوسوپرسیو دیده می‌شوند.

شیستوزوماهماتوبیوم: یک ترماتود خونی است که به عروق اطراف مثانه تهاجم می‌یابد، کرم بالغ در مویرگ‌های مخاطی تخم ریزی می‌کند و تخم‌ها در ادرار همراه با گلبول سفید و قرمز دیده می‌شوند، تخم شیستوزوما یک خار انتهایی برجسته دارد و اندازه‌ی آن حدود ۵۰ تا ۱۵۰ میکرون می‌باشد.

باکتری: ادرار موجود در کلیه و مثانه فاقد باکتری است امّا حین عبور امکان آلودگی با باکتری‌های موجود در پیشابراه، واژن یا سایر منابع خارجی وجود دارد. اگر ادرار تازه باشد و به طور صحیح جمع‌آوری شده باشد و یا هنگامی که با تعداد زیادی گلبول سفید همراه باشد دال بر عفونت ادراری است.

تریکوموناس واژینالیس: شایع‌ترین انگل ادراری است. تریکوموناس ارگانیسم تاژکداری است و اندازه آن در حدود اندازه یک گلبول سفید بزرگ می‌باشد و در نمونه‌ی مرطوب رنگ نشده دارای تحرک است.

انتروبیوس ورمیکولاریس (اکسیور یا کرم سنجاقی): تخم انگل از نظر شکل مشخص و دارای یک کناره‌ی صاف و یک کناره برآمده است و شبیه حرف D انگلیسی است. تخم این انگل می‌تواند در اثر آلودگی با مدفوع وارد ادرار گردد.

قارچ: گاهی اوقات در اثر آلودگی در ظرف ادرار ممکن است اسپور برخی از قارچ‌های شایع موجود در هوا در رسوب میکروسکوپی ادرار دیده شوند.